Το 2010 δικαιωματικά μπορεί να χαρακτηριστεί το έτος των οικονομικών αλλαγών. λόγω ότι σχεδόν κάθε μέρα οικονομικά θέματα ήταν το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας. Από την αρχή έδειξε τα δόντια του λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας που πάρθηκαν από πολλές οικονομίες. Γενικά κυριάρχησε ο φόβος της μετάδοσης των αναγκαίων μέτρων σε πολλές χώρες, κίνδυνος που ακόμη και σήμερα δεν έχει σταματήσει.
Οι κερδοσκόποι των αγορών επικεντρώθηκαν κύριος στα λεγόμενα PIGS (Portugal, Italy, Greece, Spain), αλλά και της Ιρλανδίας που όλοι ξέρουμε την κατάσταση της. Μεγάλες αλλαγές και σκληρές πολιτικές και σε χώρες οι οποίες δεν κινδυνεύουν άμεσα όπως το Ηνωμένο Βασίλειο (αύξηση των διδάκτρων στα Βρετανικά πανεπιστήμια) έφεραν διαδηλώσεις και αναταραχές στο εσωτερικό της χώρας.
Κοινό δόγμα για όλη αυτήν την κατάσταση η φράση "προστατεύουμε το κοινό νόμισμα με κάθε κόστος" , γιαυτό και η δημιουργία του ταμείου διάσωσης για χώρες με υψηλό κίνδυνο κατάρρευσης.
Δυστυχώς όμως αυτή η πολιτική δεν είναι αρκετή. Σύμφωνα με μελέτες του Δεκεμβρίου η κερδοσκοπία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Σε όλα αυτά βοηθούν και περιπτώσεις όπως του Βελγίου που διετέλεσε προεδρεύων της ΕΕ χωρίς ουσιαστικά να έχει κυβέρνηση, με την ΕΕ απλά να παρακολουθεί αμήχανα.
Από την αντίπερα όχθη, παρουσιάστηκε το φαινόμενο της ανόδου του Εθνικισμού. Αυτό φάνηκε από την άνοδο πολλών ακροδεξιών κομμάτων σε εκλογές σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στέλνοντας το μήνυμα δυσαρέσκειας των Ευρωπαίων πολιτών στις πολιτικές των κυβερνήσεων του, αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο από την πηγή του πατώντας εδώ (Γλώσσα: Αγγλικά)
